เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็ฮิตไปวังเวียงกัน เราก็เป็นอีกคนนึงที่เห็นรูปสวยๆ ของเมืองที่ตั้งอยู่ริมน้ำซองมีภูเขาล้อมรอบตามที่เพื่อนๆในกลุ่มท่องเที่ยวต่างๆ ลงไว้ ก็อดไม่ได้ที่จะขอไปเยือนวังเวียงบ้างสักครั้ง หลังจากนั่งอ่านกระทู้ใน pantip เพื่อวางแผนการเดินทางได้ซักพักก็เริ่มชักชวนเพื่อนๆ ทริปนี้เรามีสมาชิกทั้งหมด 6 คน เอาล่ะ!!! เริ่มเดินทางกันเลย ^_^
พวกเราเลือกเดินทางกันในวันที่ 4-7 ธันวา ซึ่งตรงกับวันหยุดยาว แน่นอนว่ารถนครชัยทัวร์ กทม-อุดรธานีที่เราจองไว้รอบ 21.45 น. กว่าจะมาถึงจุดขึ้นรถที่รังสิตก็ล่าช้าไปเป็นชั่วโมง เทศกาลนี่เนอะไม่ว่ากัน
ตัดภาพมาตอนเช้า
เรามาถึง บขส อุดรธานี เกือบ 6 โมงเช้า ปรากฎว่าแถวซื้อตั๋วรถบัส อุดร-วังเวียง ยาวแบบไม่มีอนาคตเลยล่ะ ไม่ต้องสืบว่ารถรอบที่เราหมายไว้เต็มแล้วแน่นอนพวกเราเลยเปลี่ยนแผนจากที่จะแวะเที่ยวเวียงจันทน์ขากลับมาเป็นวันนี้เลยแล้วกัน เพราะยังไงก็ต้องขึ้นรถไปวังเวียงจากฝั่งเวียงจันทน์อยู่แล้ว
แยกย้ายกันไปล้างหน้าล้างตากันก่อนแล้วค่อยคิดอีกทีว่าจะข้ามไปฝั่งลาวกันยังไง
ทำธุระส่วนตัวเสร็จพอดีกับ 2 หนุ่มในทริปที่เดินสำรวจ บขส ก็เข้ามาบอกว่ามีรถตู้โดยสารไปที่ด่านสะพานมิตรภาพหนองคาย ค่าเสียหายคนละ 50 บาท ประมาณชั่วโมงนึงก็ถึงด่าน ฝนก็ตกมาตลอดทางตั้งแต่ขึ้นรถจนมาถึงด่าน หื้ม...ฝนตกเดือนธันวานี่นะ
ผ่านด่านตรงฝั่งไทยคนยังไม่เยอะเท่าไหร่ กรอกใบ ตม เสร็จเสียค่ารถบัสข้ามสะพานมาฝั่งลาวอีก 20 บาท ที่ด่านฝั่งลาวคนเยอะมากกกก พวกเราต่อแถวกันอยู่พักนึงก็มีคนเข้ามาถามว่าจะไปเที่ยววังเวียงกันเหรอ (ฮ้า...รู้ได้ไงอ่ะ) สนใจรถตู้มั้ย 3500 บาท พาเที่ยวเวียงจันทน์แล้วส่งถึงที่พักในวังเวียงเลย
แพงกว่านั่งสกายแลปแล้วขึ้นรถตู้ไปวังเวียงแต่พวกเราก็ตกลง เอาเหอะขี้เกียจแล้วฝนตกด้วยจ่ายเพิ่ม 20 บาท คุณลุงนายหน้ารถตู้พาเข้าช่อง VIP ไม่ต้องต่อแถว ข้อดีของการต่อรถไปทีละทอดคือไม่ต้องรอคนทั้งรถทัวร์ผ่านด่านมาจนครบนี่แหละ มันเคลื่อนขบวนได้เร็วกว่า
ทัวร์เวียงจันทน์ของเราเริ่มจากวัดสีเมือง ซึ่งถือเป็นวัดที่ศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่ตั้งของเสาหลักเมืองนครเวียงจันทน์
จากนั้นพวกเรามาต่อที่ประตูชัย วันที่เราไปนั้นลาวเพิ่งผ่านการเฉลิมฉลองวันชาติ 2 ธันวาคม ด้านบนของประตูชัยและสถานที่ใกล้เคียงจะมีแถบผ้าสีแดงติดไว้ค่ะ พวกเราเข้าไปชมด้านบนของประตูชัยเสียค่าเข้าคนละ 15 บาท หรือ 12000 กีบ
เสร็จจากประตูชัยก็มาต่อที่พระธาตุหลวง สีทองสวยงามมาก
หิวแล้วแวะทานข้าวแล้วเดินทางไปวังเวียงกันเลย
ระหว่างทางไปวังเวียงนั้นบรรยากาศคล้ายกับต่างจังหวัดของบ้านเราค่ะแต่ของเราค่อนข้างจะเจริญกว่า น้องวัวของที่นี่เดินกันไม่ค่อยกลัวรถเท่าไหร่ คุณลุงคนขับของเราก็ไม่กลัววัวแกบอกว่ามันเยอะจัดหลบไม่ไหว พวกเราได้แต่จิกเท้าช่วยคุณลุงเหยียบเบรคไปตลอดทาง
คุณลุงอย่างซิ่ง ถนนก็เป็นหลุมไปตลอดทางลุงก็ไม่หลบ หลุมเยอะจัดหลบยังไงก็เจอลุยมันไปเลยแล้วกัน
5 โมงกว่าๆ ถึงวังเวียง จะสวยสมคำร่ำลือมั้ยนะ....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น